لزوم تغییر و به روز رسانی قانون مطبوعات و رسانه های الکترونیکی/اصطلاح پایگاه خبری هیچ جایگاهی در قانون فعلی ندارد
قسمت اول:
نگارنده: علی قدرت نجفی: مدرس ارتباطات و حقوق رسانه
با وجود، اینترنت و تحقق دهکده مارشال مک لوهان و فضای مجازی این سالها و انتشار بی حد و حصر و ثانیه ای ایجاد رسانه های، وب محور و بدون نظارت
در سالهای اخیر دیگر نمی شود بر قانونی تکیه کرد که جهان شمول، مخاطب پسند و به روز نیست.
در این مقال ابتدا به اولین قانون ایران می پردازیم و سپس بصورت علمی به نقاط ضعف و قوت قانون فعلی مطبوعات و در نهایت پیشنهادات راهبردی و لزوم تغییر و به روز شدن قانون رسانه های کشور را مطرح خواهیم کرد.
در ۱۸ بهمن ۱۲۸۶ خورشیدی اولین قانون مطبوعات در 52ماده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
طبق اصل بیستم از قانون اساسی عامه مطبوعات غیر از کتب ظلال و مواد مضره به دین مبین، آزاد و ممیزی در آنها ممنوع است. ولی هر گاه چیزی مخالف قانون مطبوعات در آنها منتشر بشود، نشردهنده یا نویسنده طبق قانون مطبوعات مجازات می‌شود.
از این اولین قانون مطبوعات بگذریم به اولین قانون مطبوعات جمهوری اسلامی ایران اشاره و سپس تحلیل نماییم.
قانون مطبوعات - بیست و دوم اسفند ماه هزار و سیصد و شصت و چهار به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و درتاریخ ۱۳۶۴٫۱۲٫۲۶ به تأیید شورای محترم نگهبان
درسال ۱۳۸۸هم دچار اصلاح شد لیک حتی با اصلاحات سال ۱۳۸۸ به روز نیست و اینترنت وفضای مجازی هیچ سنخیتی با قانون موجود ندارند و افراد بدون طی مراحل قانونی اخذ مجوز وصلاحیت های حرفه ای در کسری از ثانیه می توانند رسانه ای فراگیر با مخاطبان انبوه جهانی ایجاد نمایند. حال با این قانون دوران سنتی ورسانه های چاپی و خبرگزاری های تلکسی و فکسی و.. چگونه می شود مقررات حاصل این قانون را عملی ساخت.
چالش ودوگانگی موجود رسانه های مجوز دار ورسانه های بدون مجوز را چگونه می شود درست کرد و حدود وثغور تشویقات وتنبیهات چگونه محقق می شود و...
با وجود بی در وپیکری فضای مجازی و آتش به اختیار بودن سازندگان سایت ها، کانال، گروههای
مجازی با انواع واقسام نرم افزار، بدون متحمل شدن هزینه مادی ومعنوی و در صورت تخلف وجرم رسانه ای قابل شناسایی نیستند. وعملادر چنگال قانون نیستند.
حال رسانه های رسمی مجوز داربا هر نام ونشانی دراین ناکجا آباد رسانه ای چگونه می توانند هم با فضای مجازی نامریی مقابله هم در صورت کوچکترین انتقادیا ابراز نظر با قانون فعلی مورد بازخواست و مجازات قرار می گیرند.
پس لزوم تغییر وبه روز رسانی چیست وتکلیف نام ونشان وحوزه کاری ومحدوده جغرافیایی رسانه های رسمی چگونه باید باشد.
واینک
"ن" والقلم و ما یسطرون... سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند. آیه یکم سوره القلم
نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند، مگر آنکه مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشند. تفصیل آنرا قانون معین می‌کند.
"قانون اساسی اصل ۲۴"
فصل اول - تعریف مطبوعات
فصل دوم - رسالت مطبوعات
فصل سوم - حقوق مطبوعات
فصل چهارم - حدود مطبوعات
فصل پنجم - شرایط متقاضی و مراحل صدور پروانه
فصل ششم - جرائم
پایان قسمت اول:
