ای اشک چشم ما همه وقف عزای تو
دلهای دوستان همه صحن و سرای تو ...
چشمم به سوی مدینه ، دلم جانب بقیع
گرم زیارت حرم با صفای تو ...
از لحظه ایی که خاک لحد برتو پیچیده شد ، خاک بقیع نه ! دل ما گشت جای تو ...
آیا در بقیع شبی باز می شود ، تا در کنار قبر تو گریم برای تو ؟
هر روز بود روز تو از دود آه شب ، هر لحظه ریخت خون دل از دیده ترت ...
چشمت ز دور بود به ذریه رسول ، بردند سوی مقتلشان از برابرت ...
خصمت نگاه داشت سه ساعت به روی پا دیگر نبود بسته دو بازوی خواهرت ...
بردند دست بسته تو را سوی قتلگاه ، با آنکه بود عرش خدا جای پای تو ...
تیغ ستم سه بار به قتلت کشیده شد ،
دیگر نخورد چوب به لبهای اطهرت ...
بودند اهل بیت تو بعد از تو بس عزیز ، دیگر اسیر خسم نگردید دخترت ...
این غم مرا کشد که به شهر مدینه نیست جز بوسه نسیم به قبر مطهرت ...
غربت نگر که پشت در بسته بقیع ، صورت نهد به دامن دیوار، زائرت ...
ای صد مسیح زنده ذکر شبانه ات ،
خاموش شد چگونه صدای دعای تو ...
آخر ز زهر کین جگرت پاره پاره شد ، ای پاره های دل ، گل بزم عزای تو ...
چون شمع ، آب شد بدنت از شرار زهر ، ای جان عالمی همه بادا فدای تو ....
در حیرتم چگونه کفن شد جنازه ات ، چیزی نمانده بود ز اندام لاغرت ...
تشییع شد چو پیکر پاک تو تا بقیع
می کرد گریه ختم رسل در قفای تو ...
ای اشک چشم ما همه وقف عزای تو
دل های دوستان همه صحن و سرای تو
یا صادق آل عبا ( استاد سازگار ) ✍
