آیا میشود بازی فوتبال را با دنیای سیاست مقایسه کرد!؟
یاداشت: محمد رضایی طاری *
بله به نظرم تشابه زیادی با هم دارند.
در تمام دنیا لیگ های فوتبال برگزار میشود چه لیگ باشگاهی ، جام باشگاهی بین قاره ای، جام ملت ها و جام جهانی فوتبال .
حال همه در این جام ها جوایز ارزنده ای
تحت عنوان کفش طلا ، توپ طلا ، دست کش طلا ، دلار و دینار میگیرند.
در پایان مسابقات تنها خود توپ و دروازه است که هیچ جایزه ای شامل حالشان نمیشود.
توپی که در زمین های خاکی و چمن تعیین کننده سرنوشت تیم هاست.
همیشه بیست و دو نفر دنبال انند که انرا از خط دروازها عبور دهند
البته نیمکت ذخیره،مربی، کمک مربی، داوران ، ناظران و تماشاگران حاضر در ورزشگاها و شنوندگان ، بینندگان ، رادیو تلویزیون و خلاصه کلی چشم ها به دنبال توپ است و داور در اخر بازی آن را بغل میکند و در سوت خود می‌دمد و آن را به برگزار کننده ها تحویل میدهد.
اینک ایل بیرانوند و بیرانشهر مشابه همان توپ فوتبال است که از دنیای سیاست چیزی عایدش نشده.
حال ایل بیرانوند با پیشینه تاریخی، سیاسی،اجتماعی و فرهنگی خود که انسانهای مبارزانقلابی،سیاسی،اجتماعی و فرهنگی زیادی چه قبل و بعد انقلاب داشته و دارد حتی قبل انقلاب دوشیزگان این ایل سالها در زندان پهلوی محبوس بودند.
لذا باید برای هم ایلان خویش متاسف بود که ملکشاهی راد که چندین دوره در مجلس شورای اسلامی ایران نماینده مردم بوده و هیچ خدمات قابل ارائه ای ندارد وی را با اسطوره ایل بیرانوند،قوم لر، چهره ملی و جهانی دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی. که داستان خدمات و جانفشانی های وی برای ملت و میهنش ورد زبان مادر بزرگان و پدر بزرگان است مقایسه می‌کنند
و اما !!!
قدرت اله ایمانی یک دوره در مجلس نماینده مردم بوده و خدماتش قابل دفاع نیست متاسفانه وی را برادر ایل بیرانوند می نامند.
کدام ایل،کدام برادر،کدام قرابت و کدام سهام.
ای وای بر این ایل که اجازه می‌دهند سرزمین دلیران و پرچمداران بیران وذبیرانشهر جولانگه فریبکاران هزار چهره شود و هرکس و ناکس بعنوان بزرگ ایل و به نام کل ایل دست یکی از آنها را بالا می برد.
درصورتی که در زمان نمایندگی حتی سالن اجتماعاتی برای این بخش تدارک ندیده اند که جلسات خود را در آن برگزار کنند.
حال باید انان را به سر پل بیرانشهر تنها مکان عمومی این شهر دعوت نمود و مورد بازخواست قرار بگیرند که چه کاری برای کشاورزی،دامداری و باغداری این بخش انجام داده اید نه دوباره مورد حمایت و اقبال عمومی این ایل و بخش قرار بگیرند.
چون این اقایان باعث شده اند ایل بیرانوند مانند قالی بهارستان قطعه قطعه گردد.
قومی متفکرند اندر راه دین
قومی بی گمان فتاده به ره یقین
می ترسم از آن که بانک اید روزی
کای بی خبران راه نه انست و نه این
محمد رضایی تاری
* روزنامه نگار آزاد و خبرگزاری اعتلای ایران
