معلم ای سرایت جاودانی ، وجودت پر از عشق و مهربانی ....
در جامعه انسانی والاترین و اساسی ترین کار تعلیم و تربیت است و کسی که این رسالت بزرگ را برعهده دارد معلم است .
شغلی شریف و پر مسئولیت چرا که بعد از خانواد دومین جایگاه تربیتی فرزندان مدرسه است و کسی که در این جایگاه رفیع قرار دارد ، مسئولیتش کمتر از پدر و مادر نیست .
معنای جامع کلمه آموزگار چیست ؟ 
معلم یا مدرس یا آموزگار به فردی گفته می شود که دانش و اطلاعات خود را به دیگران آموزش داده و در سازمان آموزش و پرورش به تدریس می پردازد .
شاید بهترین و زیباترین خاطرات هر کسی  برمی گردد به روزگار کودکی و کلاس درس و تخته سیاه با آن گچ های کوچک و رنگی و آن میز و نیمکت های چوبی و دفتر حضور و غیاب ...
صدای وله وله شادی و گاهی توأم با شیطنت های کودکانه در زنگ های تفریح
و معلم آن مهربان ترین و عزیزترین گل سرسبد خاطرات شیرین و خوش کودکی.
فرشته مهربانی که در نبود مادر و پدر هر روز تکیه گاه امن ما بود با آن صورت که پراز عشق و مهربان و صمیمی ....
کارت های صد آفرین و هزار آفرین که برایمان بزرگترین و مهم ترین هدیه استاد مان به ما بود در قبال خطی خوش ، رفتاری درست و نمراتی خوب که در قبال لبخند رضایت استاد دوست داشتیم هر روز کیفهامان مزین به آن باشد .
 وقتی زنگ تعطیلی آن روز به صدا در می آمد و ما رهسپار خانه می شدیم دل توی دلمان نبود که با افتخار آن کارت هدیه را به مادر نشان دهیم و بگوییم ببین مادر امروز من بهترین بودم و او به من افتخار کند ....
آیا خاطره ایی شیرین تر از خاطرات درس و مدرسه وجود دارد ؟!...
آیا اگر امروز در هر لباس و هر پست و مقام و جایگاه اجتماعی که هستیم و به آن می بالیم مگر جز با زحمات اساتید عزیز و دلسوز و برجسته امان بوده است ؟! 
ولی آیا حالا که به اصطلاح برای خودمان کسی شده ایم و جایگاه اجتماعی درخوری داریم هیچ به یاد اساتیدمان می افتیم ؟ آیا اگر آنها در قید حیات هستند از آنها با شاخه گلی یاد می کنیم ؟ 
یا اگر این دنیا را با تمام خوب و بدش ترک کرده اند و در جوار حق مسکن گزیده اند با فاتحه ایی شاد می کنیم ؟ 
حق استاد بر شاگرد کمتراز حق پدر و مادر بر فرزند نیست ...
ای کاش فقط هرسال ۱۲ اردیبهشت ماه در تقویم هایمان نمادین روز معلم نباشد و بدانیم که معلم ایمان را بر لوح جان و ضمیرهای پاک حک می کند و ندای فطرت را به گوش همه می رساند ...
معلم ای والا مقام تو را به وسعت نامت سپاس ....
ای آغاز بی پایان و ای اقیانوس بیکران تو را سپاس ....
ای وسعت بیکران قلبت بسان آبی دریا ترا سپاس ....
ای مظهر عشق و اخلاص ترا سپاس .... 
 
معلم عزیز دیروز و امروز و فردا ترا سپاس ....
لینک کوتاه : bc7fd
کد خبر : 26751
فاطمه رزم گر
خبرنگار، عضو شورای سیاستگذاری و دبیر سرویس فرهنگی خبرگزاری اعتلای ایران
نوشتن دیدگاه

رسانه برخط سراسری اعتلای ایران

اعتلای ایران به شماره مجوز 82972 (از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي) كه 2 مهر 1397 از هيأت نظارت بر مطبوعات كشور مجوز انتشار گرفت و رسالت خود را آگاهی بخشیدن به مردم ایران می داند.

مطالب منتشر شده، بيان‌گر ديدگاه " اعتلای ایران " نمی‌باشند. و در پذيرش، "رد" و يا "ويرايش" مطالب ارسالی مختار است.