خواجه دنیا و دین ، گنج وفا ، صدر و بدر هر دو عالم مصطفی .
صاحب معراج و صدر کائنات ، سایه حق خواجه خورشید ذات .
پیشوای این جهان و آن جهان ، مقتدای آشکار و نهان .
هر دو گیتی از وجودش نام یافت ، عرش نیز از نام او آرام یافت .
نور او مقصود مخلوقات بود ، اصل معدومات و موجودات بود.
آفرینش را جز او مقصود نیست ، پاکدامن تر ازو موجود نیست .
بعد از آن نور عالی زد علم ، گشت عرش و کرسی و لوح و قلم .
قرنها اندر سجود افتاده بود ، عمرها اندر رکوع استاده بود .
از نماز و نور آن دریای راز ، فرض شد بر جمله امت نماز .
پس به دریای حقیقت ناگهی ، برگشاد آن نور را ظاهر رهی .
چون بدید آن نور روی بحر راز ، جوش در وی اوفتاد از عز و ناز .
هر نظر کز حق بسوی او رسید ، کوکبی گشت و طلب آمد پدید.
گشت او مبعوث تا روز شمار ، از برای کل خلق روزگار.
نور او اصل موجودات بود ، اصل موجودات و معدومات بود.
پیرعالم اوست در هر رسته ایی ، هرچه زین بگذشت خادم دسته ای .
دعوتش فرمود بهر خاص و عام ، نعمت خود را برو کرده تمام .
حق تعالش از کمال احترام ، برده در تورات و در انجیل نام .
سنگی از وی قدر و رفعت یافته ، پس یمین الله خلعت یافته.
قبله گشته خاک او از حرمتش ، مسخ منسوخ آمده در امتش .
جبرئیل از دست آورد خرقه دار ، درلباس دحیه زان گشت آشکار.
عقل را در خلقت او راه نیست ، علم نیز از وقت او آگاه نیست .
این عنایت بین که بهر جاه او ، کرد حق با چاکر درگاه او .
باز نامد کس ز پیدا و نهان ، در دو عالم جز محمد زان جهان .
نه کسی در گرد تو هرگز رسد ، نه کسی را نیز چندین عز رسد.
ای شفاعت خواه مشتی تیره روز ، لطف کن شمع شفاعت بر فروز .
زان نظر در بی نشانی داریم ، بی نشانی جاودانی داریم .
بی کسان را کس تویی درهرنفس ، من ندارم در دو عالم جز تو کس .
حاجتم آنست ای عالی گهر ، کز سر فضلی کنی در من نظر .....
در مدح حضرت رسول اکرم (ص) از زبان عطار نیشابوری ...
